ترویج شرک ؟! ( مطلب نخست )

یکشنبه, 13 فروردين 1396 18:55 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

کوتاه و خواندنی

بهائیت در ایران : در کتاب اقدس بهائیان آمده است که بهاءالله قبر خود را بعنوان قبله‌ی بهائیان معرفی می‌کند و بزرگانِ بهایی هم طبق همین فتوا دادند، و اعمال عبادی آنها به سمت همین قبله صورت می‌گیرد. این در حالی است که تمام ادیان الهی مردم را به توحید دعوت می‌کنند و تا به حال پیامبری دیده نشده که مردم را به سجده‌ی بر خود یا سجده‌ی بر قبر خود امر کند.

میدانیم هر دین و آیینی برای عبادت، روش و مسیر خاصی معرفی کرده است. در اسلام صحت نماز و بعضی از عبادات، مشروط به سمتِ قبله بودن، شده است. برعکسِ تمام آموزه‌های الهی که اصل توجهات به سوی خداوند متعال است، میرزا حسینعلی نوری دل‌های بهائیان را متوجه خود کرده است و می‌گوید: «واذا اردتم الصلوه و لو وجوهکم شطری الاقدس المقام المقدس الذی جعله الله مطاف الملإ الأعلی[1]؛ هنگامی‌که اراده‌ی خواندن نماز کردید، صورتهای خود را به سوی مقام مقدس برگردان که خداوند آن را محل طواف ملإ اعلی قرار داده است.»با تکیه بر همین مطلب، محمدعلی‌ قاینی در کتاب دروس الدیانه[2] می‌آورد: «قبله ما اهل بهاء، روضه مبارکه است در مدینه‌ی عکا که در وقت نماز خواندن باید رو به روضه‌ی مبارکه بایستیم و قلباً به جمال قدم جل  جلاله (میرزا بهاء) و ملکوت ابهی باشیم.»[3]
خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ‏ وَ الْمَغْرِبُ فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ واسِعٌ عَليم‏[البقره/115]؛ مشرق و مغرب، از آنِ خداست! و به هر سو رو كنيد، خدا آنجاست! خداوند بى‌نياز و داناست.» از این آیه‌ی شریفه بر می‌آید که در دین اسلام، قبله برای توجه پیدا کردنِ به سمت خدا اهمیت دارد و محال است که خداوند در مورد قبله، توجه به کسی دیگر را واسطه‌ی توجه به خود، قرار دهد، بر خلاف آنچه بهائیون اعتقاد دارند 
دو نکته وجود دارد که بهتر است بیان شود:
اول: این‌که تمامی ادیان الهی انسان‌ها را به سمتِ توحید و یکتاپرستی دعوت می‌کنند و سجده بر غیر خدا را حرام می‌دانند ولی به نظر می‌رسد که جریانِ بهائیت که خود را الهی می‌داند با تعیین قبر بهاءالله به عنوانِ قبله، مردم را به شرک دعوت کرده است و نمی‌توان انکار کرد که این کار شرک بزرگی به حساب می‌آید.
دوم: در سیره‌ی پیامبرانِ الهی سابقه ندارد کسی مردم را به سجده‌ی بر خود امر کند یا اینکه قبر خود را قبله‌ی مردم معرفی کرده باشد.

پی نوشت:

[1]. حسینعلی نوری، اقدس، نسخه‌ی الکترونیکی، ص7.
[2]. این کتاب اولین کتاب اخلاق بهائیان است. از نوشتن این کتاب حدود یک قرن میگذرد.
[3]. محمد علی قاینی، دروس الدیانه، نسخه‌ی الکترونیکی، درس نوزدهم، ص 28.

 

 

 

خواندن 1176 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(1 رای)

آخرین ویرایش در دوشنبه, 14 فروردين 1396 17:33

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی